کامپوزیت فلو – پاکان تجهیز روز

رزین‌های کامپوزیتی که به عنوان پرکننده های سفید یا همرنگ دندان نیز شناخته می‌شوند، جایگزین محبوبی برای آمالگام سنتی هستند. مطالعات اخیر نشان داده است که آمالگام، که به عنوان پرکننده نقره یا جیوه نیز شناخته می‌شود، با محیط زیست ناسازگار است و بحث‌های زیادی در سطح جهانی در مورد مشکلات سلامتی که به دلیل سطوح بالای جیوه موجود در آن ایجاد می‌شود، وجود دارد. کامپوزیت دندان جایگزینی بادوام و تقویت‌شده برای محلول‌های قدیمی است.

تاریخچه کامپوزیت دندان

دندانپزشکان در اواخر دهه ۱۹۶۰ شروع به استفاده از رزین‌های کامپوزیت دندان کردند که فقط برای پر کردن دندان‌های جلویی استفاده می‌شد. در ابتدا، کامپوزیت‌ها با یک واکنش شیمیایی بین دو خمیر حاوی یک فعال‌کننده (آمین سوم) و یک آغازگر (بنزوئیل پراکسید) تنظیم شدند. دهه ۷۰، کامپوزیت رزین UV با نور کیور به عنوان راه‌حل بهتر مطرح گردید.

در پایان دهه ۱۹۷۰، طیف جدیدی از سیستم‌های میکرو به بازار اروپا معرفی شدند که باعث افزایش ثبات رنگ و مقاومت بالاتر در برابر سایش نسبت به کامپوزیت‌های قبلی شد. تا سال ۱۹۸۱، کامپوزیت‌های میکرو به طور قابل توجهی بهبود یافتند و یک عامل باندینگ نیز مورد استفاده قرار گرفت.

کامپوزیت چه زمانی استفاده می‌شود؟

کامپوزیت دندان برای ترمیم دندان‌های ترک خورده یا لب‌پر شده موثر است زیرا با دندان شما ترکیب می‌شود و ظاهری طبیعی به شما می‌دهد.

نواحی دندانی که استفاده زیادی دارند، مانند سطوح جویدنی دندان‌های آسیاب، معمولاً کاندیدهای مناسبی برای کامپوزیت نیستند.

مزایای کامپوزیت دندان

• کامپوزیت به طور یکپارچه با دندان‌های طبیعی شما ترکیب می‌شود و تقریبا نامرئی به نظر می‌رسد.
• این ماده کمی انعطاف‌پذیر است و در نتیجه سوراخ‌کاری کاهش می‌یابد و حجم بیشتری از دندان طبیعی شما حفظ می‌شود.
• مواد رزین موجود در پرکننده‌های کامپوزیت یک پیوند قوی با دندان شما ایجاد می‌کند.
• آن‌ها بادوام هستند و می‌توانند فشار و استفاده متوسط ​​را تحمل کنند.
• آن‌ها برای پر کردن و تعمیرات کوچک مناسب هستند.
• کامپوزیت همچنین می‌تواند برای رسیدگی به سایر تغییرات زیبایی مانند تغییر رنگ یا شکل دندان‌ها استفاده شود.

کامپوزیت دندان در عصر کنونی

امروزه پرکننده‌های کامپوزیت به دندان چسبانده شده و باعث تقویت ساختار و بازیابی بخشی از یکپارچگی اصلی دندان می‌شوند. آن‌ها برای ترمیم دندان‌های پوسیده، شکسته، یا فرسوده به کار می‌روند. کامپوزیت مدرن را می‌توان برای دندان‌های جلو یا عقب استفاده کرد. آن‌ها از ترکیبی از مهره‌های پلاستیکی و شیشه‌ای غیر سمی به رنگ دندان ساخته شده‌اند و برای ترمیم دندان‌های شکسته و همچنین استفاده جهت بهبود زیبایی ایده‌آل هستند.

رزین‌های کامپوزیتی معاصر معمولاً از موارد زیر تشکیل می‌شوند:

• Bis-GMA (بیسفنولای-گلیسیدیل متاکریلات)
• مونومرهای دی متاکریلات (TEGMA، UDMA، HDDMA)
• مواد پرکننده، به عنوان مثال سیلیس (سیلیکون دی اکسید)
• آغازگر نوری
• دی متیل گلیوکسیم

خواص فیزیکی کامپوزیت دندان را می‌توان برای نیازهای دندانی خاص با فرمول‌بندی غلظت‌های منحصربه‌فرد هر یک از این ترکیبات اصلاح کرد.

ویژگی‌های یک کامپوزیت دندان خوب چیست؟

اصلی‌ترین ویژگی یک کامپوزیت خوب، استحکام بالای ساختار و مقاومت آن در برابر فشار و ضربه است. در واقع هر چه میزان کامپوزیت دندان بیشتر باشد، فرد در آینده با چالش‌های کم‌تری روبرو خواهد شد.

مقاومت این روکش نسبت به مواد اولیه و نحوه ساخت آن متفاوت بوده و باید مورد تجزیه و تحلیل دقیق قرار بگیرد. ویژگی بعدی یک کامپوزیت خوب، انعطاف‌پذیری آن است. در واقع به هر اندازه کامپوزیت منعطف‌تر باشد، روند شکل‌دهی به آن برای دندانپزشک آسان‌تر خواهد بود.

انعطاف‌پذیر بودن کامپوزیت سبب می‌شود که روکش در بهترین حالت ممکن روی دندان قرار گیرد. موضوع بعدی عمر مفید کامپوزیت است. طبیعتاً هر اندازه عمر مفید کامپوزیت طولانی‌تر باشد، فرد می‌تواند در مدت زمان طولانی‌تری از آن استفاده کند.

معمولاً عمر مفید این روکش بین ۵ تا ۷ سال می‌باشد، اما با نگهداری صحیح می‌توان از آن برای مدت زمان بیشتری نیز استفاده کرد. ویژگی بعدی یک کامپوزیت دندان خوب، سازگاری آن است. چنانچه کامپوزیت از مواد اولیه بی‌کیفیت تهیه شده باشد، می‌تواند پس از قرار گرفتن بر روی دندان به بدن آسیب برساند.

اگر کامپوزیت از مواد مرغوبی تهیه نشده باشد، امکان بروز مشکلاتی مثل عفونت، التهاب و ... وجود خواهد داشت. یکی دیگر از عواملی که سبب می‌شود یک کامپوزیت را «خوب»‌ بنامیم، میزان پولیش‌پذیری آن است. با گذشت زمان معمولاً رنگ کامپوزیت تغییر می‌کند، از این جهت قابلیت اصلاح‌پذیری رنگ از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

دندانپزشکان با بکارگیری پولیش روند اصلاح رنگ کامپوزیت را انجام داده و روکش را به رنگ اولیه خود نزدیک‌تر خواهند کرد. بنابراین اگر کامپوزیت پولیش‌پذیر نباشد، فرد در طولانی مدت بعد از تغییر رنگ با مشکل مواجه خواهد شد.

یک کامپوزیت خوب باید دربرگیرنده طیف گسترده‌ای از رنگ باشد. رنگ دندان‌های طبیعی افراد با یکدیگر متفاوت است، بنابراین رنگ روکش هنگام نصب می‌بایست تا حد ممکن به رنگ طبیعی دندان فرد نزدیک باشد. چنانچه رنگ کامپوزیت با رنگ طبیعی دندان تطبیق نداشته باشد، احتمال نارضایتی از نتیجه کار وجود خواهد داشت.

بعد از نصب روکش کامپوزیت احتمال آسیب‌دیدن آن وجود دارد. در واقع عوامل مختلفی هستند که می‌توانند به ساختار روکش نصب‌شده آسیب بزنند.

به عنوان مثال امکان دارد که قسمتی از روکش به دلیل ضربه دچار پریدگی شود، در چنین حالتی قطعاً فرد به دندانپزشک جهت ترمیم مراجعه خواهد کرد. اما این کار تنها زمانی امکان‌پذیر است که کامپوزیت قابلیت ترمیم‌پذیری داشته باشد. چنانچه روکش کامپوزیت قابلیت ترمیم‌پذیری نداشته باشد، فرد ممکن است بابت یک پریدگی کوچک ناچار به تعویض روکش شود.

هزینه کامپوزیت

هزینه کامپوزیت با کیفیت آن ارتباط مستقیم دارد. اما لازم به ذکر است که گران بودن یک مارک کامپوزیت لزوماً به معنای باکیفیت بودن آن نیست! عوامل گوناگونی در تعیین قیمت کامپوزیت موثر هستند.

تکنولوژی ساخت کامپوزیت دندان، کیفیت مواد اولیه، تعداد دندان‌هایی که به کامپوزیت نیاز دارند، موقعیت دندان‌ها، میزان آسیب‌دیدگی دندان و مقیاس آن، میزان اصلاحات موردنیاز در راستای اصلاح وضعیت ظاهری دندان، روندهای پیش درمانی مثل عکس‌برداری، موقعیت جغرافیایی محل زندگی و ... نمونه‌هایی از عواملی هستند که در تعیین قیمت کامپوزیت تاثیر دارند.

با وجود تمام آنچه گفته شد، حالت ایده‌آل این است که سلامت دندان‌های خود را حفظ کنید تا مجبور به پر کردن آن‌ها نشوید. شما می‌توانید به طور قابل توجهی خطر پوسیدگی و سایر مشکلات دندانی مانند بیماری لثه را با دو بار مسواک زدن در روز و نخ دندان کشیدن روزانه کاهش دهید.

جهت خرید این محصول می‌توانید به فروشگاه دندونیک مراجعه فرمایید.

میکرو براش - TPC

سمان زینک فسفات Medicept - ZinCem

ژل ضدحساسیت UltraDent - UltraEZ

باندینگ دندانپزشکی روشی است که در آن از یک ماده رزین همرنگ دندان (یک ماده پلاستیکی بادوام) استفاده شده و با نور خاصی سفت می‌شود که در نهایت ماده را به دندان می‌چسباند تا لبخند فرد را ترمیم کند یا بهبود بخشد. در ادامه این راهنما کاربرد باندینگ دندان و مزایا و معایب آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

معرفی باندینگ دندانپزشکی

یکی از روش‌های دندانپزشکی ترمیمی باندینگ دندان (Teeth Bonding) می‌باشد که به وسیله مواد رزینی (ماده پلاستیکی با دوام) نواقص دندان را می‌پوشاند. این مواد رزینی با دوام متناسب با رنگ دندان بیمار انتخاب شده و روی دندان فرم داده می‌شود.

روش باندینگ دندان جهت ترمیم و بهبود فرم و شکل ترک‌خوردگی دندان و همچنین شکستگی و بد رنگی دندان به‌کار گرفته می‌شود. علاوه بر این در صورتی که لثه دچار تحلیل شده باشد و ریشه دندان نمایان شود نیز می‌توان از باندینگ دندان جهت رفع این مشکل بهره برد.

از مزیت‌های باندینگ دندان می‌توان به کوتاهی مدت زمان درمان و عدم نیاز به آمادگی و یا درمان‌های پیش‌نیاز اشاره نمود. در ادامه به شرح مفصل مزایای این روش ترمیمی خواهیم پرداخت.

چرا باندینگ دندانپزشکی انجام می‌شود؟

باندینگ دندان گزینه‌ای است که می‌توان برای مشکلات زیر در نظر گرفت:

• ترمیم دندان‌های پوسیده (رزین‌های کامپوزیت برای پر کردن حفره‌ها استفاده می‌شود)
• ترمیم دندان‌های شکسته یا ترک خورده
• بهبود ظاهر دندان‌هایی که تغییر رنگ داده‌اند
• بستن فاصله بین دندان‌ها
• برای اینکه دندان‌ها بلندتر به نظر برسند
• تغییر شکل دندان‌ها
• به عنوان یک جایگزین آرایشی برای پر کردن آمالگام
• برای محافظت از قسمتی از ریشه دندان که هنگام عقب‌نشینی لثه در معرض دید قرار گرفته است

انواع باندینگ دندانپزشکی

باندینگ دندان به دو نوع «باندینگ کامپوزیت مستقیم» و «باندینگ کامپوزیت چسبنده» تقسیم‌بندی می‌شود. در ادامه هر کدام از این دو نوع روش باندینگ دندان را مورد بررسی قرار خواهیم داد:

باندینگ مستقیم دندان

دندانپزشک معالج شما در فرآیند باندینگ کامپوزیت مستقیم از مواد کامپوزیت رزینی متناسب با رنگ طبیعی دندان جهت پرکردن پوسیدگی‌ها، ترمیم شکستگی و ترک خوردن دندان، بستن فاصله بین دندان‌ها و ترمیم جزئی فرم دندان استفاده می‌کند.

در این روش مواد کامپوزیتی به طور مستقیم بر روی دندان گذاشته شده و فرم داده می‌شود. طی انجام این مرحله فرم لبخند اصلاح خواهد شد. این شیوه درمانی اصطلاحاً تحت عنوان «باندینگ مستقیم دندان» شناخته می‌شود.

باندینگ کامپوزیت چسبنده

در فرآیند باندینگ کامپوزیت چسبنده بر خلاف باندینگ کامپوزیت مستقیم، ترمیم دندان به طور پیش ساخته به دندان بیمار متصل خواهد شد. این روش بیشتر در درمان‌های زیبایی دندانپزشکی مثل لمینت دندان، بریج دندان و اینله و آنله دندان کاربرد دارد.

در روش درمانی باندینگ کامپوزیت چسبنده دندانپزشک در ابتدا سطح دندان را به کمک یک محلول اسیدی برای ایجاد چسبندگی مواد زبر کرده و بعد مواد کامپوزیت را بر روی دندان قرار داده و فرم می‌دهد. این مواد با کمک تابش اشعه مخصوصی سفت و پایدار می‌شود.

در نهایت مواد به شکل نهایی درآمده و به کمک ابزارهای مخصوص پولیش دندان جهت شفافیت و درخشندگی صیقل داده می‌شود.

روش انجام کار

آماده‌سازی: آماده‌سازی کمی برای باندینگ دندان مورد نیاز است. بیهوشی اغلب ضروری نیست، مگر اینکه برای پر کردن دندان پوسیده استفاده شود. دندان برای تغییر شکل باید سوراخ شود یا تراشه نزدیک عصب باشد. دندانپزشک شما از یک راهنمای طیف برای انتخاب رنگ رزین کامپوزیت استفاده می‌کند که دقیقاً با رنگ دندان شما مطابقت دارد.

فرآیند: دندانپزشک سطح دندان را زبر کرده و از مایع حالت‌دهنده استفاده می‌کند. این روش‌ها به چسبیدن مواد باندینگ به دندان کمک می‌کنند. رزین بتونه‌مانند هم‌رنگ دندان اعمال و قالب‌گیری شده و به شکل دلخواه صاف می‌شود. این ماده با نور روشن (معمولا آبی) یا لیزر سفت می‌گردد. پس از سفت شدن مواد، دندانپزشک آن را بیشتر تراشیده و شکل می‌دهد. سپس آن را صیقل می‌دهد تا با درخشندگی بقیه سطح دندان مطابقت داشته باشد.

زمان تکمیل: برای هر دندان حدود ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد.

مزایا و معایب

مزایا: باندینگ دندان یکی از ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین روش های دندانپزشکی زیبایی است. برخلاف وینر و تاج، که پوشش‌های سفارشی دندان هستند که باید در آزمایشگاه ساخته شوند، این ماده معمولاً می‌تواند در یک ویزیت مطب انجام گردد، مگر اینکه چندین دندان درگیر باشند. مزیت دیگر در مقایسه با ونیر و تاج این است که کمترین میزان مینای دندان از بین می‌رود. همچنین، مگر اینکه باندینگ برای پر کردن حفره انجام شود، معمولاً نیازی به بیهوشی نیست.

معایب: باندینگ دندان در برابر لکه‌ها به خوبی ونیر و تاج مقاومت نمی‌کند. این مواد به اندازه ونیر، تاج یا پرکننده دوام نمی‌آورند. همچنین، مواد باندینگ می‌توانند دندان را بشکنند و لب‌پر کنند.

طول عمر باندینگ دندان

طول عمر مواد به میزان باندینگ انجام شده و عادات دهانی شما بستگی دارد.

دندان‌های باند شده مانند دندان‌های طبیعی شما استحکام ندارند و برخی عادات می‌توانند طول عمر آن‌ها را کاهش دهند. برای مثال، اگر تمایل به گاز گرفتن سخت دارید، ممکن است مواد را از روی دندان بشکنید. همچنین، اگر سیگار می‌کشید یا نوشیدنی‌های تیره زیادی مانند قهوه مصرف می‌کنید، مواد سریع‌تر لکه‌دار می‌شوند و زودتر نیاز به تعویض دارند. به طور معمول، مواد باندینگ حداقل ۳ و حداکثر ۱۰ سال دوام خواهند داشت.

مراقبت‌های لازم پس از باندینگ دندان

برای سلامت دندان‌ها و دوام درمان‌های ترمیمی می‌‌بایست بهداشت دهان و دندان با استفاده مرتب از مسواک، نخ دندان و دهان‌شوی به صورت چند نوبت در روز در کنار چکاپ‌های دوره‌ای توسط دندانپزشک رعایت شود.

در چنین حالتی سلامت باندینگ‌ها تضمین خواهد شد. همچنین پیشنهاد می‌شود برای جرم‌گیری و پولیش دندان‌هایی که دچار تغییر رنگ شده‌اند هر شش ماه یک‌بار به دندانپزشک مراجعه کنید.

توجه داشته باشید که باندینگ دندان در برابر ضربه و فشار زیاد آسیب‌پذیر است، از این رو فرد در صورت انجام باندینگ می‌بایست عادات اشتباه جویدن ناخن، گاز زدن اشیا سخت و دندان قروچه در خواب را کنار بگذارد. چنانچه دندان دچار تیزی شد، حتماً باید در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه شود.

در این مطلب به بررسی باندینگ دندان پرداختیم. به دلیل برخی از محدودیت‌های موجود، برخی از دندانپزشکان آن را برای تغییرات کوچک زیبایی، اصلاح کوتاه‌مدت مشکلات زیبایی، و اصلاح دندان‌ها در نواحی با فشار بسیار کم مناسب‌تر می‌دانند.

جهت خرید این محصول می‌توانید به فروشگاه دندونیک مراجعه فرمایید.

بلیچینگ مطب اوپال سنس 45% Quick دو سرنگی - UltraDent