فیشور سیلانت WP Dental – Fisseal

فیشور سیلانت WP Dental - Fisseal

مایع ضدحساسیت Dharma - Lapiss

موفقیت طولانی مدت پروتز ثابت غیرمستقیم تحت تأثیر عوامل مختلفی است. یکی از این موارد، انتخاب لوتینگ مناسب می‌باشد.

لوتینگ ترمیم‌های غیرمستقیم (مانند تاج و پل) را برای مدت زمان نامحدودی در جای خود نگه می‌دارد و همچنین فضای خالی بین رابط ترمیم دندان را پر می‌کند.

الزامات ایده‌آل خاصی وجود دارد که لوتینگ باید آن‌ها را برآورده کند.

الزامات ایده‌آل لوتینگ

بیولوژیکی: نباید به دندان یا بافت آسیب برساند

شیمیایی: باید از نظر شیمیایی خنثی (دارای PH خنثی) بوده و به مینا/عاج پیوند داشته باشد. نباید در مایعات حل شود و دست نخورده بماند.

رئولوژیکی: باید ضخامت لایه پایینی داشته باشد که امکان جریان آسان ماده، افزایش زمان اختلاط و کار، و کاهش زمان گیرش را فراهم کند.

مکانیکی: باید استحکام فشاری، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته بالایی داشته باشد. باید حداقل تغییر ابعادی را در تنظیم نشان دهد. باید به مینا/عاج بچسبد.

حرارتی: باید عایق حرارتی خوبی بوده و دارای ضریب انبساط حرارتی مشابه دندان و ترمیم ثابت باشد.

زیبایی: نباید رنگ دندان یا ترمیم را تغییر دهد. برای شناسایی پوسیدگی یا حفره‌های ثانویه باید پرتوپاک باشد.

با این فهرست گسترده، تعجب‌آور نیست که بشنویم که هیچ سیمان لوتینگی وجود ندارد که تمام الزامات ایده‌آل را برآورده کند. این توضیح می‌دهد که چرا سیمان‌های متعدد در دسترس‌اند.

اکثر سیمان‌های لوتینگ تا حدودی الزامات ایده‌آل را برآورده می‌کنند. با این حال، هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند.

یکی از دلایل اصلی شکست روکش‌ها به دلیل عدم سیمان شدن آن‌هاست. بنابراین، مهم است که بدانیم کدام سیمان برای شرایط مختلف مناسب است که امکان تصمیم‌گیری آگاهانه و افزایش طول عمر ترمیم را فراهم کنیم.

چهار نوع اصلی سیمان لوتینگ دندان وجود دارد که عبارتند از:

• فسفات روی
• پلی کربوکسیلات روی
• سیمان گلاس آینومر (GIC)
• سیمان گلاس آینومر اصلاح شده با رزین (RMGIC).

سیمان گلاس آینومر

منظور از گلاس در واقع همان ذرات غیر کریستالی و آینومر، یون کراس لینکد پلیمر (Ion cross linked polymer) می‌باشد که معنای پلیمره شدن توسط یون‌ها را بیان می‌کند.

از گلاس آینومر در دندانپزشکی جهت پر کردن، سیمان کف‌بندی و براکت ارتودنسی استفاده می‌شود. سیمان مذکور مطابق با استاندارد سازمان بین‌المللی استانداردسازی تحت عنوان سیمان گلاس پلی آلکنوئات شناخته می‌شود.

در یک دسته‌بندی کلی می‌توان سیمان گلاس آینومر را به دو نوع اصلاح شده با رزین و معمولی تقسیم‌بندی کرد. نوع معمولی سیمان گلاس آینومر شامل سه جزء اصلی اسید پلی آلکنوئات محلول در آب، شیشه آلومینوسیلیکاتی و آب می‌شود.

از اسیدهای با جرم و غلظت مولی متنوع و همچنین شیشه‌های با ترکیب گسترده نیز می‌توان بهره برد. اجزای مذکور به صورت دستی یا به کمک لرزش و دوران دستگاه‌های مربوطه با یکدیگر مخلوط خواهند شد. بعد از مخلوط شدن در نتیجه واکنش‌های اسیدی و باز یک خمیر ویسکوز تشکیل شده و بلافاصله سخت می‌شود.

زمان و خواص گیرش و سخت شدن سیمان گلاس آینومر تحت تاثیر عوامل مختلفی مثل ترکیب شیمیایی پودر شیشه، نوع و غلظت اسید و نسبت پودر به مایع می‌باشد.

گلاس آینومر جهت ترمیم دائمی و موقتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مواد مذکور را در حفره‌هایی که استرس‌های فانکشنال قرار ندارند، مثل حفره‌های کلاس 3.5، پوسیدگی‌های سطح ریشه و همچنین برخی از انواع حفر‌های کلاس یک مثل پیت سطح لینگوال دندان ‌قدامی بالا جهت ترمیم نهایی استفاده می‌کنند. در مابقی حفره‌ها گلاس آینومر می‌بایست ترمیم موقتی باشد.

ترکیب: پودر (سیلیکا، آلومینا، فلوراید) و مایع (پلی اکریلیک اسید، کوپلیمرها، اسید تارتاریک، آب).

نقاط قوت: آزادسازی فلوراید (ضد پوسیدگی). فلوراید را از محیط دهان جذب می‌کند. انبساط حرارتی مشابه دندان. مقداری مقاومت در برابر انحلال اسید. چسبندگی به دندان و فلز. آسان برای استفاده. در صورت استفاده مناسب موثر است.

نقاط ضعف: در ابتدا تنظیم آن آهسته است. حساس به آلودگی اولیه رطوبت (محافظت با وارنیش فلوراید). می‌تواند در ابتدا باعث ایجاد حساسیت پالپ شود. استحکام کششی کم. جایگزین RMGIC. مقاومت در برابر سایش ناکافی.

موارد مصرف: ترمیم‌های فلزی با آماده‌سازی‌های مکانیکی نگهدارنده. تاج‌هایی با هسته‌های تقویت شده (که از نظر مکانیکی محفوظ هستند). جایی که کنترل رطوبت کافی است. علاوه بر موارد ذکر شده سیمان گلاس آینومر در کف‌بندی مواد ترمیمی، سیمان بندهای ارتودنسی، سیمان دائم پین‌های فلزی و پست‌های ریختگی، سیمان دائم اینله‌ها، آنله‌ها،‌کرون‌ها و بریج‌های فلزی، سمان انواع ریستوریشن‌ها و سیمان دائم کرون و بریج‌های سرامیکی با قدرت بیش از ۶۰۰ مگاپاسکال نیز کاربرد دارد.

به نکات زیر توجه کنید:

• چنانچه سطح گلاس آینومر نمای درخشان خود را از دست داد، توصیه می‌شود که از آن استفاده نکنید.
• ترمیم لوتینگ حداقل باید ۲۴ ساعت بعد از آن پرداخت شود. البته امکان پرداخت دوال کیور (RMGI) در جلسه ترمیم نیز وجود دارد. لازم به ذکر است که پرداخت می‌بایست همراه با آب و هوایی خنک در حجمی بالا صورت گیرد.
• بطری حاوی پودر گلاس می‌بایست پیش از استفاده تکان داده شود. این کار به منظور توزیع ذرات انجام می‌گیرد.

عامل لوتینگ کاربرد سیمان دندانی می‌باشد که سبب اتصال ساختار دندان زیرین به یک پروتز ثابت می‌شود. از این رو منظور از لوتینگ دندانپزشکی چسباندن دو ساختار مختلف به یک‌دیگر است. لوتینگ در دندانپزشکی دو هدف عمده را دنبال می‌کند. هدف اول ایمن کردن گچ‌گیری در پروتزهای ثابت ( به عنوان مثال نگه‌داشتن اینله، روکش‌ها یا بریج) بوده و هدف دوم حفظ و نگه‌داشتن نوارها و وسایل ارتودنسی در محل می‌باشد.

انتخاب یک عامل مناسب و کاربردی برای موفقیت طولانی مدت در یک روش پیچیده ترمیم بسیار حائز اهمیت است. لوتینگ نه‌تنها از جابه‌جایی پروتز ثابت بلکه از نفوذ باکتری به سطح مشترک ترمیم دندان نیز جلوگیری خواهد کرد.

در این مطلب به بررسی سیمان لوتینگ پرداختیم. از سیمان‌های لوتینگ برای نگه داشتن پروتزهای غیرمستقیم مانند تاج و پل استفاده می‌شود.

لیستی از "الزامات ایده‌آل" وجود دارد که سیمان لوتینگ باید آن ها را برآورده کند، اما هیچ کدام نمی‌توانند به طور کامل معیارها را برآورده نمایند.

چهار نوع اصلی سیمان لوتینگ وجود دارد: فسفات روی، پلی کربوکسیلات روی، سیمان گلاس آینومر و سیمان گلاس آینومر اصلاح شده با رزین.

هر سیمان لوتینگ نقاط قوت و ضعف خود را دارد که باید در خرید لوتینگ در نظر گرفته شود.

جهت خرید این محصول می‌توانید به فروشگاه دندونیک مراجعه فرمایید.

آمالگام سه واحدی Trent Dent - Solaloy

آمالگام دو واحدی Trent Dent - Solaloy

وج چوبی آناتومیک تک رنگ - Tor VM